woensdag 22 augustus 2012

T' IS WEER VOORBIJ.... (die mooie zomer!!!)

De vakantie is bijna voorbij , zoveel is duidelijk.
Eens 15 augustus voorbij lijkt het wel of alles een halve draai richting schooljaar en herfst maakt.
Bij geen enkel ander seizoen is de switch voor mij zo duidelijk voelbaar. Of hebben jullie dat niet?
Hoe mooi het weer de laatste dagen ook was , de zonsondergang kleurt al herfst en het ruikt anders en hoe lang we het vakantiegevoel ook nog vast willen houden ,  de voorbereidingen op het nieuwe schooljaar en de daarbij horende beurzen zijn volop bezig.
De nieuwe collecties beginnen stilaan binnen te komen en oh! wat zijn ze weer prachtig.




 Een prachtig paneel met een antieke bloemenmand , andere panneeltjes (8 verschillende ) om te borduren of gewoon zo te gebruiken met bijpassende stoffen en een prachtige boordstof , ook met bijhorende stoffen.
En ook kerststofjes en deze keer eens zonder rood (we hebben vast nog wel een rood dat in de collectie past staan)

En de leukste kerstlabels!!!!!  om je kadootjes of je kerstboom op te vrolijken.
Mijn projecten voor EDS zijn bijna klaar en dan kan (mag) ik weer aan het volgende beginnen.
Nu alleen nog beslissen waar ik eerst aan begin. Dat is echt het moeilijkste want ook al weigeren mijn schouders nog steeds voor een deel hun werk te doen ,met  mijn hoofd is niets mis en draait in overdrive van al dat moois.
En het voorbije weekend heb ik weinig gedaan want het leek wel hotel- restaurant Salgarollo met zwembad en zonneterras bij mij.
OK echt wel zelf gezocht . Manlief en vrienden vertrokken om 3 dagen te gaan werken op pukkelpop (hun idee van vakantiedagen) en wat is er dan leuker om met de achterblijvers te genieten van een glaasje naast en in het zwembad.
En het bleef niet bij vriendinnen want ook collega's mocht ik verwelkomen.
Zaterdag kreeg ik bezoek van 2 zwitserse collega's ( ik gaf les bij hun in juni ) en nu brachten zij mij een tegenbezoekje onderweg naar een beurs. Eerst zijn ze de winkel komen bekijken (zij namen veel foto's maar mijn toestel was op pukkelpop ) en daarna hebben we thuis nog een hapje gegeten.
En op maandag mocht ik de hongaren van Foltvilag ontvangen.
Zij  waren op doorreis van Birmingham naar een beurs in Denemarken en hadden 12 verloren dagen . En wat ligt er zo ergens tussenin? Juist Westerlo.
Joszef en Margit waren ditmaal vergezeld van moeder en dochter (zij houden vooral van computerspelletjes spelen )
en een héééééééél grote caravan. Wij hebben dus van onze oprit een camping gemaakt (Margit en Joszef sliepen in de caravan bijna op de straat)  en moeder en dochter veel rustiger boven.
En hun over de vloer hebben is altijd een avontuur. Zij trekken met hun waar (prachtige houten knopen en mooie draden ) naar beurzen in gans Europa en NIETS krijgt hun in de stress.
Op de straat camperen (er rijden 100 vrachtwagens per uur voorbij ) en toch rustig tot 9 uur en later slapen ,even naar de supermarkt ( want zin in goulashsoep ) en bijna 2 uur wegblijven  en dan rustig aan die soep beginnen in een wildvreemde keuken , nooit stress.
 
 


 
Ik had begrepen dat hun soep voor s'avonds was en zij hadden begrepen dat de door mij gemaakte pannenkoeken  , dessert waren.
We hebben dus pannenkoeken gegeten om 13u15 als voorgerecht (na het aperitief)



 

en goulashsoep om 14u als dessert (en het was lekker)
Voor iemand als ik die elke minuut plant en klokt is het een hele ervaring dat het leven zo ook  kan en waarschijnlijk veel gezonder is.
 
Vanmorgen heb ik afscheid van hen genomen , maar niet voor lang want binnen 3 weken logeren we weer samen in St- Marie au mines en dat is elk jaar feest.

dinsdag 14 augustus 2012

TER PLAATSE RUST!!!!!

Wat begon als dacht ik een" griepje op de spieren "bleek iets heel anders.
Vrijdag 20 juli sloot ik de deuren voor 2 weekjes vakantie en op zaterdag 21 juli kon ik naar de spoedarts. Alle spieren in mijn bovenrug , schouders en nek waren verkrampt. Denk aan kramp in je benen maar dan uren aan een stuk. Ik kon niet bewegen en ademen ging alleen nog in kleine schokjes.
Oorzaak ? Stress!!!
 Te lang doorgegaan en dan is het vakantie en heb je tijd om zulke rare dingen te krijgen en krijg je ze dus.
We hadden nog een city-trip Stockholm op ons programma staan en zouden maandag vertrekken. Met de arm in de steun (voor rust) , spierontspanners en pijnstillers op zak en alle handwerk en stress thuis , zo ben ik op het vliegtuig gestapt. Op woensdag was ik al terug fietsklaar (alleen als ik mijn hoofd te fel bewoog trok het nog in de schouders ) en gelukkig maar , want Stockholm is een grote , leuke , veilige en groene fietsstad en we hadden dan ook nog geweldig weer.

En een stad leer je zoveel beter kennen op de fiets en je komt op plaatsen waar je anders nooit zou komen (en daar vind je dan echte "kristel" laarsjes aan een belachelijk lage prijs )

De laarsjes waren trouwens het enige dat een beetje betaalbaar was , want voor 2 koffie en 2 puntjes taart betaal je al vlug 25€ en 2 pizza's met een flesje wijn (niet de duurste) waren goed voor 80€.
Al bij al toch een geweldige stad !!!!

Op zaterdag waren we terug thuis en stonden er veel to-do en te lang uitgestelde klusjes thuis op de planning.
Maar maandagochtend was het terug naar af (iets minder erg maar toch..... ). Naar de huisarts ditmaal en die kent mij al hééééééél lang.
Hij gaf mij het opbeurende menopauze verhaal (met alle kwalen ), concludeerde dat 53 toch echt "ouder" is  en dat het "lijf" niet alles meer kan wat de geest wil en dat het nu misschien toch wel echt tijd geworden was om het af en toe een beetje kalmer aan te doen (12 uur per dag bijna 7 op7 werken is inderdaad misschien echt teveel)
Manlief was nog kordater en besliste dat niets zo dringend to-do was en dat we wel NU richting de vrienden in Normandië (onze uitvalbasis voor elke crisis of nood aan rust) vertrokken en dat er niks ( dus geen handwerk en computer ) meeging.
De spieren deden zoveel pijn dat voor mij alles OK was en we zijn vertrokken. Ik heb gewandeld , gefietst , gelezen en vooral veel getafeld (spijs en drank) en weer hadden we op een paar buien na schitterend weer. En als ik ooit echt op pensioen ga dan wil ik misschien wel in Normandië wonen want we komen er vaak en toch ontdekken we elke keer weer prachtige dorpjes en leuke adresjes.
Maar hierover later meer.
Ik ben herladen terug gekomen en ik ben tot de ontdekking gekomen dat langzaam soms echt beter is . FESTINA LENTE (haast je langzaam )  wordt mijn spreuk vanaf nu !
Want kijk , ondanks alles heb ik best veel af gekregen (zoals chris het zo mooi zei , "je hebt nu gedaan wat een normaal mens doet")
Het quiltje dat Martine voor me in elkaar heeft gezet is gequilt.






Ik heb een andere quilt in elkaar gezet en de eerste quiltsteken zijn gisteren gemaakt , het patroon is ook al klaar en kan naar de drukker en mijn projecten voor EDS zijn bijna rond. (en ik heb ook een grote gehaakte mand bijna af)
Ik lig dus op schema en daarom heb ik nu met mezelf de afspraak gemaakt dat er als ik s'avonds geen les heb er niet meer gewerkt wordt voor de winkel ( haken , breien, naaien en quilten valt niet onder werken) en dat er  mistens 1 volle dag in de week vrij van stress wordt gepland.
En nu maar hopen dat dit vanaf september ook nog lukt.

PS : en oh ja , de computer gaat niet meer mee naar huis , vandaar dat je soms een beetje langer zal moeten wachten op een antwoord op je mail of een verhaaltje op mij blog